Κατ’ αρχήν, υπάρχει διατροφή μετά το διαζύγιο μόνο εφόσον συντρέχει ένας από τους λόγους διατροφής κατά τη στιγμή του διαζυγίου.
Διατροφή για τη φροντίδα των παιδιών – Όσοι δεν μπορούν να εργαστούν μετά το διαζύγιο επειδή πρέπει να φροντίζουν μικρά παιδιά δικαιούνται διατροφή για τη φροντίδα των παιδιών (§ 1570 BGB). Αυτή η βασική διατροφή καταβάλλεται γενικά για τουλάχιστον τρία έτη μετά τη γέννηση του παιδιού. Ακόμη και αν, για παράδειγμα, οι παππούδες ή οι γιαγιάδες ή ένας βρεφονηπιακός σταθμός μπορούν να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών, ο γονέας που φροντίζει το παιδί μπορεί να αποφασίσει να παραμείνει στο σπίτι (BGH, απόφαση της 15ης Σεπτεμβρίου 2010, αρ. αναφοράς XII ZR 20/09).
Αυτό είναι διαφορετικό για τα μεγαλύτερα παιδιά. Από τα τρίτα γενέθλια του παιδιού, το πρόσωπο που λαμβάνει διατροφή πρέπει κατ’ αρχήν να επιστρέψει στην εργασία του. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αναλάβει αμέσως εργασία πλήρους απασχόλησης, αλλά μπορεί να ξεκινήσει αρχικά με μερική απασχόληση.
Η ηλικία των παιδιών δεν είναι ο μόνος αποφασιστικός παράγοντας (BGH, απόφαση της 15ης Ιουνίου 2011, XII ZR 94/09). Εάν ένα παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σχολείο ή έχει κακή υγεία, η διατήρηση της φροντίδας μπορεί να δικαιολογείται και μετά την ηλικία των τριών ετών.
Τελικά, πρόκειται για μια απόφαση κατά περίπτωση που λαμβάνει υπόψη το συμφέρον του παιδιού και τις συγκεκριμένες επιλογές φροντίδας.
Ακολουθούν τρία παραδείγματα από τη νομολογία:
Με τρία παιδιά ηλικίας 12, 15 και 17 ετών, ο μονογονέας δεν μπορεί εύλογα να αναμένει ότι θα εργάζεται με πλήρη απασχόληση. Αν ο φροντιστής πρέπει να πάει τα παιδιά σε αθλητικές ή μουσικές δραστηριότητες το απόγευμα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορεί να αναμένεται να εργαστεί μόνο 30 ώρες (BGH, απόφαση της 18ης Απριλίου 2012, XII ZR 65/10).
Στην περίπτωση δύο παιδιών ηλικίας 12 και 14 ετών, εκ των οποίων το ένα πάσχει από ΔΕΠΥ, ο γονέας που παρέχει τη φροντίδα πρέπει να αποδείξει ότι δεν υπάρχει κανένα ίδρυμα στην περιοχή κάλυψης που να παρέχει φιλική προς τα παιδιά φροντίδα για το παιδί κατά τη διάρκεια των μαθημάτων στο σπίτι και το απόγευμα. Μόνο τότε παραμένει έγκυρη η αξίωση διατροφής λόγω φροντίδας παιδιού (BGH, απόφαση της 6ης Μαΐου 2009, XII ZR 114/08).
Εάν φροντίζει τέκνο με αναπηρία πλήρους ηλικίας, η αξίωση διατροφής μπορεί να επεκταθεί πέραν της βασικής διατροφής προς όφελος του τέκνου (BGH, απόφαση της 17ης Μαρτίου 2010, XII ZR 204/08).